انواع میکروارگانیسم های تصفیه فاضلاب

1. باکتری ها در تصفیه فاضلاب

باکتری ها نقش اساسی در تصفیه فاضلاب ایفا می کنند و به عنوان تجزیه کننده های زیستی عمل می کنند. آنها مواد آلی موجود در فاضلاب را به ترکیبات ساده تر مانند دی اکسید کربن، آب و مواد معدنی تبدیل می کنند.

باکتری ها را می توان به دو دسته کلی هوازی و بی هوازی تقسیم کرد:

1.1.  باکتری های هوازی:

• این نوع باکتری ها برای تجزیه مواد آلی به اکسیژن نیاز دارند.
• اکثر فرآیندهای تصفیه فاضلاب بیولوژیکی از باکتری های هوازی استفاده می کنند.
• باکتری های هوازی رایج در تصفیه فاضلاب شامل لجن فعال، باکتری های رشته ای و باکتری های بیوفیلم می باشند.

2.1.  باکتری های بی هوازی:

• این نوع باکتری ها می توانند در غیاب اکسیژن نیز به تجزیه مواد آلی بپردازند.
• باکتری های بی هوازی در مراحل اولیه فرآیند تصفیه فاضلاب، زمانی که اکسیژن محدود است، فعال هستند.
• باکتری های بی هوازی رایج در تصفیه فاضلاب شامل باکتری های هضم کننده متان و باکتری های گوگرد احیا کننده می باشند.

نقش باکتری ها در تصفیه فاضلاب:

• تجزیه مواد آلی: باکتری ها طیف وسیعی از مواد آلی موجود در فاضلاب را تجزیه می کنند، از جمله کربوهیدرات ها، پروتئین ها، چربی ها و ترکیبات هیدروکربنی.
• کاهش بو: باکتری ها برخی از ترکیبات بدبو مانند آمونیاک و سولفید هیدروژن را تجزیه می کنند.
• حذف نیتروژن و فسفر: برخی از باکتری ها قادر به حذف نیتروژن و فسفر از فاضلاب هستند که این امر برای جلوگیری از آلودگی آب های سطحی و زیرزمینی ضروری است.

عوامل موثر بر فعالیت باکتری ها:

• pH: باکتری ها برای فعالیت بهینه به محدوده pH خاصی نیاز دارند. محدوده pH مطلوب برای اکثر باکتری های تصفیه فاضلاب بین 6 تا 8 است.
• دما: دمای مطلوب برای فعالیت اکثر باکتری ها بین 20 تا 30 درجه سانتیگراد است.
• مواد مغذی: باکتری ها برای رشد و تکثیر به مواد مغذی مانند کربن، نیتروژن و فسفر نیاز دارند.
• اکسیژن: باکتری های هوازی برای فعالیت به اکسیژن نیاز دارند.

کنترل باکتری ها در تصفیه فاضلاب:

• انتخاب فرآیند تصفیه مناسب: نوع فرآیند تصفیه فاضلاب باید با توجه به نوع باکتری های موجود و آلاینده های موجود در فاضلاب انتخاب شود.
• کنترل pH: در صورت نیاز، pH فاضلاب باید با استفاده از مواد شیمیایی تنظیم شود.
• کنترل دما: در برخی از فرآیندهای تصفیه فاضلاب، دما باید با استفاده از سیستم های گرمایشی یا سرمایشی کنترل شود.
• تأمین مواد مغذی: در صورت کمبود مواد مغذی، باید به فاضلاب مواد مغذی اضافه شود.
• تأمین اکسیژن: در فرآیندهای تصفیه هوازی، باید اکسیژن کافی به فاضلاب تزریق شود.

نکات مهم:

• جمعیت باکتری ها در لجن فعال تصفیه فاضلاب می تواند به چندین میلیارد در هر گرم برسد.
• باکتری ها می توانند به طور طبیعی در فاضلاب وجود داشته باشند یا به طور مصنوعی به فرآیند تصفیه فاضلاب اضافه شوند.
• تحقیقات در حال انجام برای توسعه باکتری های جدید و کارآمدتر برای تصفیه فاضلاب است.

2. پروتوزوا در تصفیه فاضلاب

پروتوزواها موجودات تک سلولی یوکاریوتی هستند که در تصفیه فاضلاب نقش مهمی ایفا می کنند. آنها به عنوان شکارچیان میکروسکوپی عمل می کنند و باکتری ها و ذرات ریز دیگر را شکار می کنند و به این ترتیب به شفاف سازی فاضلاب کمک می کنند.

پروتوزواها را می توان به چند دسته کلی تقسیم کرد:

• مژه‌داران: این نوع پروتوزواها دارای مژک هستند که برای حرکت و شکار طعمه از آنها استفاده می کنند.
• تاژکداران: این نوع پروتوزواها دارای تاژک هستند که برای حرکت و شکار طعمه از آنها استفاده می کنند.
• آمیب ها: این نوع پروتوزواها فاقد اندام های حرکتی هستند و با استفاده از حرکت آهسته سیتوپلاسم خود حرکت می کنند.

نقش پروتوزوا در تصفیه فاضلاب:

• حذف باکتری ها: پروتوزواها باکتری ها را شکار می کنند و به این ترتیب تعداد آنها را در فاضلاب کاهش می دهند.
• کاهش کدورت: با حذف باکتری ها و ذرات ریز دیگر، پروتوزواها به شفاف سازی فاضلاب کمک می کنند.
• کنترل جمعیت باکتری ها: پروتوزواها از رشد بیش از حد باکتری ها جلوگیری می کنند و به حفظ تعادل اکوسیستم لجن فعال کمک می کنند.

عوامل موثر بر فعالیت پروتوزوا:

• وجود غذا: پروتوزواها برای زنده ماندن به باکتری ها و ذرات ریز دیگر به عنوان غذا نیاز دارند.
• pH: پروتوزواها برای فعالیت بهینه به محدوده pH خاصی نیاز دارند. محدوده pH مطلوب برای اکثر پروتوزواهای تصفیه فاضلاب بین 6 تا 8 است.
• دما: دمای مطلوب برای فعالیت اکثر پروتوزواها بین 20 تا 30 درجه سانتیگراد است.
• اکسیژن: برخی از پروتوزواها برای فعالیت به اکسیژن نیاز دارند، در حالی که برخی دیگر می توانند در شرایط بی هوازی نیز زنده بمانند.

کنترل پروتوزوا در تصفیه فاضلاب:

• کنترل جمعیت باکتری ها: با کنترل جمعیت باکتری ها، می توان به طور غیرمستقیم جمعیت پروتوزواها را نیز کنترل کرد.
• تنظیم pH: در صورت نیاز، pH فاضلاب باید با استفاده از مواد شیمیایی تنظیم شود.
• کنترل دما: در برخی از فرآیندهای تصفیه فاضلاب، دما باید با استفاده از سیستم های گرمایشی یا سرمایشی کنترل شود.
• تأمین اکسیژن: در فرآیندهای تصفیه هوازی، باید اکسیژن کافی به فاضلاب تزریق شود.

نکات مهم:

• تنوع گونه های پروتوزوا در لجن فعال تصفیه فاضلاب می تواند زیاد باشد.
• پروتوزواها می توانند به طور طبیعی در فاضلاب وجود داشته باشند یا به طور مصنوعی به فرآیند تصفیه فاضلاب اضافه شوند.
• تحقیقات در حال انجام برای توسعه روش های جدید برای استفاده از پروتوزواها در تصفیه فاضلاب به طور کارآمدتر است.

3. قارچ ها در تصفیه فاضلاب

قارچ ها نقش مهمی در تصفیه فاضلاب ایفا می کنند، به خصوص در تجزیه مواد آلی پیچیده مانند سلولز و لیگنین که توسط باکتری ها به راحتی قابل تجزیه نیستند.

قارچ ها را می توان به دو دسته کلی کپک ها و مخمرها تقسیم کرد:

• کپک ها: کپک ها قارچ های رشته ای هستند که در سطوح جامد رشد می کنند.
• مخمرها: مخمرها قارچ های تک سلولی هستند که در مایعات رشد می کنند.

نقش قارچ ها در تصفیه فاضلاب:

• تجزیه مواد آلی: قارچ ها می توانند طیف وسیعی از مواد آلی موجود در فاضلاب را تجزیه کنند، از جمله سلولز، لیگنین، چربی ها و هیدروکربن ها.
• کاهش حجم لجن: قارچ ها به هضم لجن فاضلاب کمک می کنند و حجم آن را کاهش می دهند.
• تولید بیومس: قارچ ها می توانند در فرآیند تصفیه فاضلاب بیومس تولید کنند که می تواند به عنوان منبع انرژی یا برای تولید محصولات دیگر استفاده شود.

عوامل موثر بر فعالیت قارچ ها:

• pH: قارچ ها برای فعالیت بهینه به محدوده pH خاصی نیاز دارند. محدوده pH مطلوب برای اکثر قارچ های تصفیه فاضلاب بین 5 تا 8 است.
• دما: دمای مطلوب برای فعالیت اکثر قارچ ها بین 20 تا 30 درجه سانتیگراد است.
• مواد مغذی: قارچ ها برای رشد و تکثیر به مواد مغذی مانند کربن، نیتروژن و فسفر نیاز دارند.
• اکسیژن: اکثر قارچ ها برای فعالیت به اکسیژن نیاز دارند.

کنترل قارچ ها در تصفیه فاضلاب:

• انتخاب فرآیند تصفیه مناسب: نوع فرآیند تصفیه فاضلاب باید با توجه به نوع قارچ های موجود و آلاینده های موجود در فاضلاب انتخاب شود.
• کنترل pH: در صورت نیاز، pH فاضلاب باید با استفاده از مواد شیمیایی تنظیم شود.
• کنترل دما: در برخی از فرآیندهای تصفیه فاضلاب، دما باید با استفاده از سیستم های گرمایشی یا سرمایشی کنترل شود.
• تأمین مواد مغذی: در صورت کمبود مواد مغذی، باید به فاضلاب مواد مغذی اضافه شود.
• تأمین اکسیژن: در فرآیندهای تصفیه هوازی، باید اکسیژن کافی به فاضلاب تزریق شود.

نکات مهم:

• تنوع گونه های قارچی در لجن فعال تصفیه فاضلاب می تواند زیاد باشد.
• قارچ ها می توانند به طور طبیعی در فاضلاب وجود داشته باشند یا به طور مصنوعی به فرآیند تصفیه فاضلاب اضافه شوند.
• تحقیقات در حال انجام برای توسعه روش های جدید برای استفاده از قارچ ها در تصفیه فاضلاب به طور کارآمدتر است.

4. اکتینومایست ها در تصفیه فاضلاب

اکتینومایست ها گروهی از باکتری ها هستند که نقش مهمی در تصفیه فاضلاب، به خصوص در تجزیه مواد آلی با سرعت کم مانند چربی ها و هیدروکربن ها ایفا می کنند.

این باکتری ها به طور طبیعی در خاک و آب یافت می شوند و می توانند در شرایط سخت مانند لجن فعال تصفیه فاضلاب زنده بمانند.

نقش اکتینومایست ها در تصفیه فاضلاب:

• تجزیه مواد آلی: اکتینومایست ها می توانند طیف وسیعی از مواد آلی موجود در فاضلاب را تجزیه کنند، از جمله چربی ها، هیدروکربن ها، مواد شوینده و آفت کش ها.
• کاهش حجم لجن: اکتینومایست ها به هضم لجن فاضلاب کمک می کنند و حجم آن را کاهش می دهند.
• کنترل بوی فاضلاب: اکتینومایست ها برخی از ترکیبات بدبو مانند آمونیاک و سولفید هیدروژن را تجزیه می کنند.

عوامل موثر بر فعالیت اکتینومایست ها:

• pH: اکتینومایست ها برای فعالیت بهینه به محدوده pH خاصی نیاز دارند. محدوده pH مطلوب برای اکثر اکتینومایست های تصفیه فاضلاب بین 6 تا 8 است.
• دما: دمای مطلوب برای فعالیت اکثر اکتینومایست ها بین 20 تا 30 درجه سانتیگراد است.
• مواد مغذی: اکتینومایست ها برای رشد و تکثیر به مواد مغذی مانند کربن، نیتروژن و فسفر نیاز دارند.
• اکسیژن: اکثر اکتینومایست ها برای فعالیت به اکسیژن نیاز دارند.

کنترل اکتینومایست ها در تصفیه فاضلاب:

• انتخاب فرآیند تصفیه مناسب: نوع فرآیند تصفیه فاضلاب باید با توجه به نوع اکتینومایست های موجود و آلاینده های موجود در فاضلاب انتخاب شود.
• کنترل pH: در صورت نیاز، pH فاضلاب باید با استفاده از مواد شیمیایی تنظیم شود.
• کنترل دما: در برخی از فرآیندهای تصفیه فاضلاب، دما باید با استفاده از سیستم های گرمایشی یا سرمایشی کنترل شود.
• تأمین مواد مغذی: در صورت کمبود مواد مغذی، باید به فاضلاب مواد مغذی اضافه شود.
• تأمین اکسیژن: در فرآیندهای تصفیه هوازی، باید اکسیژن کافی به فاضلاب تزریق شود.

نکات مهم:

• اکتینومایست ها می توانند به طور طبیعی در فاضلاب وجود داشته باشند یا به طور مصنوعی به فرآیند تصفیه فاضلاب اضافه شوند.
• تحقیقات در حال انجام برای توسعه روش های جدید برای استفاده از اکتینومایست ها در تصفیه فاضلاب به طور کارآمدتر است.